کد مطلب:33592 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:103

درست است كه در مغرب زمین از وقتی به بعد خداوند به طور جدی مورد انكار قرار گرفت و در میان آوردن و پرستش آشكار او دلپذیر نیفتاد. و بودن موجودی غیر مادی و محیط بر عالم و خالق و رازق مردم مورد تردید قرار گرفت. اما به طور بسیار ظریف و مخفیانه اوصاف خداوند به بعضی از موجودات دیگر داده شد. به طوری كه كمتر كسی دریافت كه علی رغم آنكه ادعا می شود خداوند مورد بی اعتنایی قرار گرفته، خدا پرستی یا بت پرستی یا به تعبیر دینی «شرك» زنده است و شكل تازه ای یافته است. لازم نیست كه انسان همواره بتی بتراشد و تمام اوصاف خداوند را به موجودی موهوم یا مصنوع بدهد و رسما نام آن را خدا بگذارد و در برابرش سجده كند. بلكه آنچه بیشتر واقع می شود و خفی تر و ناشناخته تر نیز هست، آن است كه اوصاف خداوند را از یكدیگر جدا كنند،

[صفحه 162]

و چند وصف خاص او را به موجودی بدهند و به این ترتیب نه یك خدا، كه خدایان متعدد بسازند- خدایانی كه بر عقول و حیات مردم فرمان برانند و مردم در عین شرك ورزی، ندانند كه خدایان متعدد و ارباب متفرق را می پرستند. این امر، در روزگار ما رخ داده است. تمام سخن بنده این است كه یكی از مهمترین ثمرات به یاد خداوند بودن و آن را همواره در دل زنده داشتن این است كه آدمی را نسبت به این گونه شركها حساس و ایمن می سازد. آدمیان باید این خدایان متفرق را بشناسند و از مسند الوهیت فرو كشند.

صفحه 162.